Po trzeciej wojnie światowej społeczeństwo doszło do wniosku, że nie przetrwa ewentualnej czwartej, więc postanawia pozbyć się źródła problemu - ludzkich emocji, uczuć. Tak powstaje zamknięte państwo - Libria, gdzie nad zażywaniem leku wyzbywającego ludzi emocji panuje Tetragrammaton wraz ze swoimi 'klerykami'.

Pomysł na film jest bardzo oryginalny, ale przywodzi na myśl pewne znane nam systemy. Ustrój w jakim mieszkają Librianie do złudzenia przypomina totalitaryzm, a krzyż Tetragrammatonu po niewielkiej modyfikacji przemieniłby się w niemiecką swastykę. Sądzę, że stało się tak nie bez powodu.

Zastanawiająca była dla mnie kwestia 'bezuczuciowych' ludzi. Oglądając film zastanawiałem się kto czuje, a kto nie i czym właściwie są uczucia. Który gest, która reakcja, które słowa mogą zdradzić 'czuciowca'?

Porzućmy jednak te rozważania i zajmijmy się czymś innym. Nietrudno zgadnąć, że zajmę się stroną techniczną. Przede wszystkim moją uwagę zwrócił ogień wydobywający się z luf broni kleryków. Czemu? Ponieważ specjaliści od efektów uformowali z tradycyjnej gwiazdy nowy kształt, mianowicie krzyż grammatonu. Taki drobiazg, a doskonale dopełnia całości. Duży plus ode mnie.

Muzyka filmowa to głównie muzyka klasyczna i wojenna. Chyba każdy z Was zna te melodie towarzyszące atakom na Normandię czy Zagrzeb Dolny. Te dźwięki uzupełniono głębokimi uderzeniami potężnych dzwonów. Bardzo miłe dla ucha i bardzo klimatyczne.

"Equilibrium" było dla zupełnie nieprzewidywalne i nawet nieco futurystyczne. Urzekło mnie w nim wszystko, począwszy od trudnego do zapamiętania i napisania tytułu, poprzez specyficzną postać zawsze opanowanego Christiana Bale i idealnego gestapowca w skórze jego filmowego syna, a kończąc na samym finale filmu, który był po prostu genialny. Dobra, już dość, bo się zapędzę i powiem zbyt wiele. Mam nadzieję, że chociaż trochę rozbudziłem wasz apetyt na tą niewątpliwie dobrą, ale mało znaną produkcję.